مادرانه....به توان دو

عزیز دلم دیروز مرخصی بودم فقط برای این که با تو باشم همین ... خیلی خوب بود ، خیلی . عاشق لحظه لحظه های با تو بودنم . بعد از یک روز کامل شب وقتی خواب بودی دلم می خواست بیدار می موندم و صدای تک تک نفسهات و به گوش جانم می سپردم .  دیروز ، در پاییز زمستانی رویایی داشتم ، در بیداری لحظه لحظه هایش ، همه بهاری زیر سقفی پر نور جای جایش همه عشق و دلدادگی من و تک گل زندگی با هم و پرشور در پی لذت و سرزندگی تمام من چشم ، تمام من گوش ، برای جان دادن ، برای جان سپردن برای ثبت ثانیه ها کم بود ، تمام چشم و گوش ها کودکانه دویدن ها ، کودکانه خندیدن ها شد یک روز ناب روز با هم بودن من و درینا راستی آخر...

این عکس مربوط به سرماخوردگی چند هفته پیشته . الهی بمیرم که هر وقت مریض می شی لپات گل میندازه . برده بودمت حموم ترسیدم بدتر شی هم سشوار کشیدم برات ، هم کلاه گذاشتم که باهاش مخالفی ..... این عکسم برای جمعه هفته گذشته اس طی یک حرکت انقلابی بعد از کلی  هماهنگی ، موقق شدیم از طریق فیس بوک با خونواده پدریم قرار بذاریم . البته چند تا دختر عمو ، پسر عمو نتونستن بیان . دلم خیلی براشون تنگ شده بود . اینا همه متعلق به خاطرات کودکیمن . از راست : خاله شبنم (نامزد پسر عموی من )- پسر عموم ، محمدرضا - شما و بابایی - من - دخترعموم ، مژگان - همسرش هم ازمون عکس انداخت .   دایی آرش ، روزی که داشت می رفت سرب...

امروز صبح ، وقتی دایی آرش و بدرقه کردیم ،‌ مامان فاطمه و بابایی همراش رفتن و من به خاطر شما موندم خونه . پیش خودش یک کم گریه کردم ولی بعد از رفتنشون هق هق گریه امونم و برید . در عرض چند دقیقه تمام خاطراتمون اومد جلوی چشمم . انگار همین دیروز بود ،‌ من که درست ٣ سال و ٧ ماه داشتم ، یه بلوز و دامن سفید تور دار پوشیده بودم و با بابای خودم و مادرجون رفتیم بیمارستان دیدنش ، خیلی خوب یادمه که از پشت شیشه نشونم دادن و گفتن اون داداش کوچولوته . یادمه مسابقه آقای شهریاری رو نشون می داد ما دوتایی نگاه می کردیم . هر کی ماستش و زودتر می خورد برنده می شدو همه تو مسابقه می گفتن بخور بخور و شرکت کنندگان و تشویق می کردن . آرشم یاد گ...

مزه شعر قبلی هنوز زیز زبانمه ،‌برادرم دایی یکدانه تو ناگزیر به خدمت سربازی می ره . من چه کار می تونم بکنم برای دلتنگی یه مادر ‌،‌نمی دونم . از امشب می ترسم ، از فکر و خیال و دل آشوب یه مادر می ترسم . از فردا تا روزی که عادت کنه می ترسم . می دونم همه رفتن و اومدن ،‌ می دونم همه جوونا باید این دوران و بگذرونن . اما دل مادرم بند خورده می ترسم از شکستنش : مادرم همانند من ، من همانند مادرم ، هر دو لبریز ، هر دو عاشق ، هر دو بی انتها و بی ادعا او آینه من است ، زانوی غم بغل دارد ، جگر گوشه اش ،‌ جامه مقدس به تن دارد ، یک سر جاده ایستاده اس ، برادر قدم بر می دارد من هم اینجا هستم بیشتر از قبل دلم هوای او...

نمی خوام قسم بخورم .... نمی خوام قسم بخورم که تو هم یاد نگیری ، که اگه یه روزی بهت گفتم نگو ،‌خودمم نگفته باشم اما اینبار فقط این یک بار ازت اجاره می گیرم که بگم ، به خداوندی خدا قسم ،‌نه اغراقه ، نه مبالغه ،‌ همه لحظه هام پر از تو بهت قول می دم تا چند وقت دیگه زمان بیشتری برات بذارم و کمتر کار کنم . عطای پیشرفت و در اجتماع بودن و به لقایش می بخشم و بیشتر از تو سیراب می شم . عزیز دلم همین الان وسط کارم یه دفعه یه چیزی از ذهنم به قلمم رسید ، هیچوقت و در هیچ زمان انقدر شاعر نبودم ،‌تکه ی دیگری از بهشت مال من شد و من اینگونه برایت سرودم : هر روز بیشتر از دیروز غرقم در تو از خیالی دور به هوای روزهای ...

بعد از ظهرا یه وقتایی برای این که زودتر بهت برسم با اتوبوس بی آر تی ٢ تا ایستگاه می رم بالا دم محل کار بابایی تا با هم بیایم خونه ... در فاصله ٢ تا ایستگاه آدما رو با ظواهر مختلف می بینم . پیر ،‌جوون ، ساده ، رنگین و ...با خودم فکر می کنم چند تاشون ازدواج کردن ، چندتاشون بچه دارن یا اصلاً چندتاشون نی نی وبلاگ و می شناسن و سر می زنن .... دلم میخواد همه جا مثل این محیط پاک و معصومانه همه با هم مهربون باشن ، همه مثل محیط فیس بوک از اون جملات پر مغذی که می ذارن تاثیر بگیرن . حالا همه هم اگر انتظار زیادی باشه حداقل مادرا که یه نقظه مشترک با هم دارن ، اینطوری باشن . سر سوار شدن و پیاده شدن ، سر یه تنه خوردن کوچیک و جای کم ، همدیگر و آزا...

چی بگم از شیطونی های اینروزات ،‌چند روز پیش مامان فاطمه می گفت موقع نماز خوندن مهرش و برداشتی و کردی تو دهنت وقتی نمازش تموم شده ، بهت گفته درینا مهرو خیس کردی ؟ یه ذره نگاش کردی بعد دستت و بردی بالا به در و دیوار و سقف اشاره می کردی و می گفتی نی نی ، نی نی . ای شیطون می خواستی حواسشو پرت کنی ... یاد گرفتی آب دهنت و جمع می کنی میاری جلوی لبت ،‌مامان فاطمه که چند بار بهت گفته این کار و نکن ، فقط پیش اون این کار و می کنی و زیر زیرکی می خندی . چند روز پیش این کار و تکرار کردی مامان فاطمه هم بهت توجهی نکرده عروسکت و بغل کرده گفته آفرین نی نی که لبات خیس نیست ، زود از بغلش گرفتی گذاشتیش رو زمین خم شدی رو صورتش که مثلاً بوسش م...

حالا که ١٤ ماه و چند روز داری من و بابایی بزرگتر شدنت و به وضوح حس می کنیم چه قدر احساس خوبیه وقتی هر روز یه کار جدید می کنی و ما کلی ذوق زده می شیم . چند روزی که گذشت و من به دلیل مشغله کاری نتونستم برات ثبت کنم پر بود از لحظات تلخ و شیرین که مثل همیشه دوست دارم برات بگم .... ...بعد از شمال هفته گذشته که خیلی هم بهمون خوش گذشت روزا به روال عادی خودش ادامه داشت ، بدو بدو و کار و ترافیک سر جای خودش بود و ما هم غرق جریان زندگی و با کارهای بامزه شما از روزمرگی رها ..... یه روز تلاش می کنی از هر بلندی ای بالا بری و موفق می شی . یه روز یاد میگیری وقتی بهت می گیم شیرن کاری کن لباتو یه مدل بامزه می کنی و هممون ضعف می کنیم ، یه روز دیگه گی...